انسان هم مثل تمام موجودات دیگه که تابعِ قانون بقا هستن، به بقا و جاودانگی علاقه داره. شاید برای همینه که انسانهای اولیه در ساعاتی که توی غار نشسته بودن با حکاکی روی سنگها، راویان زندگی خودشون بودن. سنگنگارهها دو موضوع رو به وضوح نشون میدن. یکی احساس (ترس و شادی و غم و وحشت و صحنههای شکار) و یکی میلِ انسانها به جاودانگی و ثبت شدن در تاریخ. حالا بازم میپرسی چرا عکس و عکاسی برای انسان مهم بود و هست؟ چون ابزاری برای ثبت لحظهست. برای ثبت وجود داشتن خودمون.